Startpunt van het gebouwconcept was om te onderzoeken hoe we een museum konden maken wat transparant en sterk verbonden is met de parkachtige omgeving. Tegelijkertijd moest het gesloten zijn van daglicht om de fraaie museumstukken te exposeren en conserveren. Deze contradictie is het leidend geweest voor het ontwerp.

Het gebouw is aan de rand van het park gesitueerd en omgeven door een aantal markante gebouwen, kenmerkend voor Dessau. De omliggende gebouwen en het park daagde ons uit om deze elementen als een icoon in te zetten en is leidend voor de ervaring van het museum. Het gebouw is georganiseerd als een reis door de omgeving. Deze ‘route architecturale’ meandert omhoog startend bij de gedenkplaats bij de entree van het museum. Vervolgens stijgt deze geleidelijk door het gebouw langs de museale zalen, om als climax te eindigen in een ‘viewpoint’ uitkijkend over de gehele stad. Het museum kan in twee richtingen beleefd worden; van beneden naar boven als beschreven en andersom. Het is mogelijk om de lift omhoog te nemen en dan geleidelijk af te dalen. De museumcollectie is namelijk niet chronologisch georganiseerd maar per thema uit de Bauhaus periode van 1919 – 1933.